تولید بسته‌بندی نانوکامپوزیتی ضدمیکروب توسط پژوهشگران ایرانی
بسته بندی یکی ازمسائل مهم در سلامت غذا می‌باشد. بسته بندی های فعال، بسته بندی‌هایی هستند که علاوه بر نقش ممانعت کننده در مقابل ورود عوامل خارجی، نقش‌های دیگری نیز دارند. این نوع بسته‌بندی‌ها به تازگی مورد توجه تولیدکنندگان مواد غذایی قرارگرفته است. استفاده از نانوفناوری می تواند سبب بهبود کیفیت و کارایی مواد بسته بندی و در نتیجه، اطمینان از امنیت مواد غذایی شود. بسته‌بندی‌های مبتنی بر فناوری نانو ویژگی های مکانیکی، شیمیایی، حرارتی و میکروبی متفاوتی نسبت به بسته بندی‌های رایج در بازار دارند.
دکتر هادی الماسی محقق دانشگاه ارومیه هدف ازاین پژوهش را استفاده همزمان از نانوسلولز میکروبی و نانوذرات اکسید روی برای تولید یک فیلم نانوکامپوزیتی ضد میکروب با خواص مطلوب ومناسب مطرح کرد.
به گفته الماسی، در ساختار این پوشش‌ها مواد ضد میکروبی کمتری نسبت به موارد مشابه به کار رفته و خطرات مربوط به استفاده از نگه دارنده‌های مصنوعی در مواد غذایی را کمتر کرده است که به تولید محصول غذایی نهایی سالم منجر می‌گردد.
الماسی در ادامه به توصیف نقش نانوذرات در فیلم نانوکامپوزیتی اشاره کرد و افزود: برخی از نانوذرات اکسید فلزی از جمله اکسید روی دارای خواص ضد میکروبی هستند. همچنین در علم پلیمر و تولید پلیمرهای نانوکامپوزیتی، از آن‌ها به عنوان تقویت کننده جهت بهبود خواص مکانیکی و گرمایی پلیمرها استفاده می‌گردد.
وی تصریح کرد:این ویژگی ها یعنی خواص ضد میکروبی و اثر تقویت کنندگی، ارتباط بسیار نزدیکی با نحوه توزیع نانوذرات اکسید روی در بستر فیلم‌های پلیمری و همچنین سایز نانوذرات دارد. در این پژوهش، از امواج فراصوت جهت کاهش اندازه ذرات اکسید روی استفاده شده و خواص فیلم نهایی نسبت به موارد مشابه ارتقا پیدا کرده است.
پژوهشگر دانشگاه ارومیه گفت: در این پژوهش، فیلم سلولز باکتریایی حاوی نانوذرات اکسید روی تولید شده است. هدف اصلی، کنترل رهاسازی نانوذرات از فیلم نازک سلولز به داخل محیط مایع بود. بدین خاطر از امواج فراصوت و همچنین تولید فیلم سه لایه استفاده شد. سپس خصوصیاتی که یک فیلم بسته بندی مواد غذایی باید داشته باشد، مانند بازدارندگی در برابر بخار آب، خواص مکانیکی و حرارتی و ویژگی‌های مورفولوژیکی و همچنین خواص ضد میکروبی آن ارزیابی شده و در پایان تأثیر امواج فراصوت و لایه ای بودن بر روی رهاسازی نانوذرات مورد بررسی قرار گرفت.
وی افزود: نتایج بیانگر این موضوع بودند که استفاده از امواج فراصوت موجب کمتر شدن اندازه نانوذرات اکسید روی در ساختار فیلم نازک شده و از مهاجرت نانوذرات اکسید روی از بستر فیلم به داخل آب تا حدودی جلوگیری به عمل می‌آورد.
این تحقیقات حاصل تلاش های دکتر هادی الماسی- عضو هیأت علمی دانشگاه ارومیه و فرشته شاه محمدی دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز است.