دستیابی دانشمندان به روشی جدید و بی ضرر برای جداسازی ناخالصی فلزات
برخی مواقع دانش و فناوری ممکن است به گونه‌ای عجیب پیش رفته و به دنبال آن کشف مسائل ناخواسته را به همراه داشته باشد. دانشمندان دانشگاه MIT نیز اخیراً چنین شرایطی را پشت سر گذاشته اند و زمانی که در تلاش بودند تا باتری جدیدی با فضای ذخیره‌سازی بیشتر تولید کنند، به صورت اتفاقی روش جدیدی برای ذوب و جداسازی ناخالصی فلزات کشف کردند که نه تنها امنیت بیشتری دارد بلکه صدمات کمتری برای محیط زیست دارد.
«دانلد سادووی» (Donald Sadoway)، دانشمند علوم مواد دانشگاه MIT که در ابتدا قصد داشت ترکیب شیمیایی جدیدی برای یک باتری با ظرفیت بالا بیابد توضیح می دهد: «متوجه شدیم زمان ساخت این باتری، به جای شارژ باتری در حال تولید آنتیموان مایع هستیم.» در نهایت مشخص شد که این عنصر جدید اضافه شده به باتری، مانند نوعی یون رسانا عمل می‌کند که سبب می شود سولفید آنتیموان جدا شود.
بعد از این، دانشمندان پی بردند که باتری به عنوان نوعی الکترولیز عمل کرده و فلز به دست آمده از آن، خلوصی معادل ۹۹٫۹ درصد دارد. با توجه به اینکه روش‌های ریخته گری سنتی تولید حجم زیادی از گازهای گلخانه‌ای را به همراه دارند، کشف مورد اشاره موجب شد تا توجه تیم دانشگاه MIT جلب شود. در نهایت تیم “دانلدسادووی” پی برد که این روش ریخته‌گری جدید، تقریباً هیچ آلاینده‌ای ایجاد نمی کند.
تیم تحقیقاتی یاد شده آزمایش‌های بیشتری روی شبه فلز آنتیموان به انجام رسانده و بر این باورند که از این روش می‌توان برای سایر فلزات نیز بهره برد. دانلد سادووی معتقد است که نیکل، مس و دیگر فلزاتی که به اندازه فراوان در صنایع مورد استفاده قرار می‌گیرند از جمله موادی هستند که پتانسیل استفاده از این روش جدید را دارند.